• 1397/09/30 - 23:06
  • - تعداد بازدید: 5078
  • - تعداد بازدیدکننده: 66
  • زمان مطالعه : 3 دقیقه
به گزارش پایگاه خبری و اطلاع رسانی روابط عمومی ؛

استاد دانشگاه علوم بهزیستی: خانواده، یک واحد حقوقی نیست، بلکه یک واحد عاطفی است

دکتر " بهمن بهمنی " عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در نشست علمی – تخصصی از سلسله کارگاه های " بهداشت روان خانواده " گفت: خانواده، یک واحد حقوقی نیست، بلکه یک واحد عاطفی است.


   دکتر " بهمن بهمنی " عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در نشست علمی – تخصصی از سلسله کارگاه های " بهداشت روان خانواده " گفت: خانواده، یک واحد حقوقی نیست، بلکه یک واحد عاطفی است.


     به گزارش وبدای دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بنقل از مفدا، با تاکید بر اینکه زندگی سخت است و هرکسی آن را نپذیرد، خودش را درگیر یک مساله حل نشدنی می کند، گفت: این، یعنی شکست. چون یکی از مسائلی که همه ما می خواهیم حل کنیم، این است که سختی و رنج نداشته باشیم، درصورتی که اگر هدف کسی، نداشتن سختی باشد، محکوم به شکست است. آدم وقتی به دنیا می آید بشر است ولی بعدها تبدیل به انسان می شود و هویت خودش را تعیین می کند و عامل بشر شدن انسان، رنج است.


   وی افزود: در زندگی زناشویی هر کس مامور است که نیازهای خودش را بشناسد و جواب بخواهد و شما ماموریت دارید به نیازهای همسرتون جواب بدهید. این تلاش برای شناخت نیازهای همسر و جواب دادن به آن، باید دو طرفه باشد.


   دکتر بهمنی تاکید کرد: اگر زن و شوهر هدفشان مهرآفرینی باشد، آن وقت فضایی شکل می گیرد تا بچه ها بهتر رشد کنند و مسائلشان بهتر حل شود. وقتی جنین شکل می گیرد درون یک مایع در رحم شناور می شود و اگر آن مایع کم  شود احتمال آسیب به جنین وجود دارد. این مایع عاطفه است که به وسیله ارتباط شکل می گیرد.


    این استاد دانشگاه تصریح کرد: خانواده، یک واحد حقوقی نیست، بلکه یک واحد عاطفی است و ما هستیم که آن را به یک واحد حقوقی تبدیل کردیم. یک خانواده نمی تواند رنج نکشد ولی می تواند از طریق تعاملات مناسب با یکدیگر از بروز آسیب جلوگیری کند. می توان از طریق پاسخ دادن به نیازها به واسطه همکاری و تعامل با یکدیگر از بروز آسیب جلوگیری کرد.


    وی افزود: وقتی بخواهیم خواسته خودمان را از طریق همکاری حل کنیم باید بتوانیم در اعمال آن خواسته و برانگیختن همکاری نیازهای طرف مقابل را در نظر بگیریم. یکی از این تعاملات، تعامل بین والد و بچه است که والدین باید در این تعاملات به نیازهای بچه های خود توجه داشته باشند و برای برآورده شدن آن اقدام کنند.


   وی ادامه داد: البته بچه باید در زمان درخواست نیازهایش کمی ناکامی را تجربه کند و همه چیز به سرعت در اختیار او قرار نگیرد. این عمل باعث می شود که بچه ها چیزهای مهمتری را یاد بگیرند و بفهمند که همیشه قرار نیست آنچه را درخواست می کنند به سرعت کسب کنند بلکه باید کمی صبر و حوصله به خرج دهند تا بعدا بتوانند به خواسته خود برسند.


    دکتر بهمنی اظهارداشت: در قوانین نظام آموزش و پرورش کشور، تکلیف برای بچه ها حذف شده است و این کار اشتباه است چون تکلیف، لینک ارتباطی بین مدرسه و والد است و نباید برداشته شود. متاسفانه تعامل بین والد و بچه در کشور ما کم رنگ شده است و بچه ها معلول در جامعه بار می آیند.


    وی افزود: در برخی نقاط تهران اصلا نهادی به اسم خانواده وجود ندارد که با بچه ها تعامل داشته باشد. تکلیف، استمرار فعالیت آموزشی و پرورشی داخل خانه و برعکس، استمرار فعالیت آموزشی و پرورشی داخل مدرسه است. خانواده چند تا عملکرد اصلی دارد، یکی انتقال فرهنگ و دیگری انتقال آموزش است. تکلیف، انتقال کارکرد فرهنگی و آموزشی خانواده به مدرسه است و این دو را به هم وصل می کند.


   بگفته وی، هر زن و مرد در خانواده دو نقش کلیدی بعهده دارند، یکی، نقش همسری و دیگری نقش والدی و ابزار هر دو نقش، گفت و گو است. موضوع گفت و گو حل مساله است و مسائل خانواده شامل تربیت فرزند، اصلاح رابطه با همسری، اصلاح رابطه با فرزندان و سایر موارد است.



 


انتهای پیام/


تهیه خبر: طیبی

  • گروه خبری : اخبار
  • کد خبر : 13308
کلمات کلیدی
عبارت خود را درج و جهت جستجو

تغییر اندازه فونت:

تغییر فاصله بین کلمات:

تغییر فاصله بین خطوط:

تغییر نوع موس:

تغییر نوع موس:

تغییر رنگ ها:

رنگ اصلی:

رنگ دوم:

رنگ سوم: