دکتر احمد دلبری رئیس انجمن علمی سالمندی کشور گفت: یکی از ماموریت های دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، حوزه مهم سالمندی است و خوشبختانه اعضای هیات علمی گروه سالمندی این دانشگاه در همه برنامه های سالمندی کشور، حضور موفق داشته اند و این حضور، باعث نگاه خوبی شده است .

    به گزارش خبرنگار وبدای دانشگاه، نشست "برنامه ریزی برای گذر از جوانی به سالمندی جمعیت" امروز (شنبه) به مناسبت هفته ملی جمعیت، به همت امور بانوان دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و اداره تعالی فرهنگی و فوق برنامه، در این دانشگاه برگزار شد.

    دکتر دلبری در خصوص موضوع جمعیت، افزود: جمعیت جوان یکی از عوامل مهم اقتدار و از پایه های اصلی قدرت و رشد اقتصادی - اجتماعی کشورها و عامل رشد و توسعه هر کشور، محسوب می شود، پس باید توجه  کنیم که برای این گروه ها چه کرده ایم و در کجای مسیر هستیم .

    این محقق حوزه سالمندی با اشاره به وضعیت فرزند آوری، میزان موالید در دهه های گذشته و پنجره جمعیتی، افزود: افزایش جمعیت سالمندی، می تواند تاثیر بسیار شگرفی بر روند توسعه کشور داشته باشد.

    وی تصریح کرد: هر چند افزایش جمعیت سالمندی، به عنوان یک موفقیت جامعه بشری و سیستم های بهداشتی درمانی و تامین اجتماعی محسوب می شود، ولی مسلما این چالش نوظهور جمعیتی می تواند تاثیر بسیار شگرفی بر روند توسعه کشور داشته باشد. 

    وی افزود: نبود برنامه ریزی صحیح و بموقع منجر به پیامدهای نامطلوب بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی و حتی امنیتی و سیاسی برای سالمندان، خانواده ها، مراقبین و سیستم های بهداشتی درمانی، توانبخشی و اجتماعی-اقتصادی جامعه می شود. 

    رئیس انجمن علمی طب سالمندان، با بیان چالش های مختلف سالمندان و با وجود متولی بودن حدود ۲۰ سازمان در این ارتباط، از نبود عزم ملی برای حل مشکلات این قشر در جامعه گلایه کرد.

     وی گفت:  " تنهایی و انزوا، افزایش بار بیماری ها، نبود نیروی انسانی متخصص حوزه سالمندی، نوع چیدمان شهری و روستایی و نبود پوشش بیمه ای مناسب " از چالش ها و مشکلات سالمندی است.

    دکتر دلبری با اشاره به اینکه شیوع و بروز بیماری ها در دوران سالمندی، بیشتر است، افزود: برخی سالمندان نیاز به خدمات روزانه و مراقبت دارند، بنابراین لازم است که وزارت خانه های رفاه و بهداشت، سازمان بهزیستی و سایر ارگان های مربوط در تربیت نیروی انسانی متخصص برای حوزه سالمندی، سرمایه گذاری کنند.

    رئیس انجمن علمی طب سالمندان گفت: حداقل ۷۰ درصد از جمعیت در بازه سنی ۱۵ تا ۶۴ سال (سنین فعالیت و کار) است که اصطلاحا این گروه در فرصت پنجره جمعیتی تعریف می‌شود. به عبارت دیگر، پنجره جمعیتی، فرصت طلایی برای اصلاح ساختارهای جمعیتی و همچنین رشد و پیشرفت علمی و اقتصادی است که اگر مغتنم شمرده نشود، نه تنها خود تهدید خواهد بود، بلکه بعد از عبور از پنجره جمعیت، امکان مدیریت و ترمیم ساختارهای جمعیتی و تحقق رشد و توسعه، بسیار پایین و نزدیک به ناممکن می شود.

   بگفته دکتر دلبری، این در حالی است که کشورهای توسعه یافته، زمانی رشد و پیشرفت را تجربه کردند که در پنجره جمعیتی قرار داشتند و در شرایط کنونی، اغلب آن‌ها بعد از عبور از پنجره جمعیت، به انواع مشکلات اجتماعی و رکود اقتصادی مبتلا شدند.

    رییس انجمن سالمندشناسی گفت: سالمندی در آینده، قطعا سیمای جوامع بشری را دگرگون خواهد کرد و اگر امروز به فکر حوزه سالمندی نباشیم، فردا دیر خواهد شد.

   وی افزود: بحث سالمندی در دنیا و کشور، یکی از بحث‌هایی است که می‌تواند هم به عنوان فرصت و هم تهدید مطرح شود، اگر اهتمام و عزم جدی در ساماندهی این امر نداشته باشیم، توفیقاتی که وزارت بهداشت در سنوات گذشته در افزایش عمر جامعه و افزایش درصد سالمندی کشور داشته است، در سال‌های آتی به عنوان یکی از بحران‌های جدی تلقی خواهد شد.

    دکتر دلبری، با تاکید بر اینکه در سال ۲۰۵۰ میلادی، بیش از ۳۰ درصد جمعیت کشور سالمند می‌شوند، گفت: ما تجربه بیش زایی دهه ۶۰ را به خوبی به یاد داریم که منجر به مدارس دو شیفته و سه شیفته و مسکن مهر و سازمان ملی جوانان و ... شد، اما واقعا آیا ما از نیروی جوان به عنوان شاخص توسعه استفاده کردیم؟

    وی افزود: در صورتی که گفته می‌شود، مشکلات حوزه سالمندان، چند برابر شده است، اما ما توفیقات زیادی در حوزه سالمندی داشتیم، همین که از ابتدای انقلاب تاکنون، ۲۰ سال به شاخص "امید به زندگی" افراد جامعه افزوده شده، تلاش زیادی بوده است.

    رئیس مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، بیشترین کارآفرینی و اشتغال در اروپا را مربوط به حوزه سالمندی خواند و گفت: متاسفانه یکی دیگر از چالش‌های کشور ما در حوزه سالمندی، تربیت نیروی متخصص برای این حوزه است و این موضوع اگر چه تهدید است، اما می‌تواند به  یک فرصت  تبدیل شود.

    دکتر دلبری افزود: در دنیا بیش از ۷۰ سال است که به تربیت نیروی متخصص در حوزه سالمندی پرداخته شده است، به عنوان نمونه در کشور آمریکا برای ۴۰ میلیون سالمند، ۷ هزار متخصص طب سالمندی مشغول ارائه خدمت هستند و برنامه ریزی کردند که تا سال ۲۰۳۰ میلادی، ۳۰ هزار نفر متخصص طب سالمندی داشته باشند.

    دانشیار دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، همچنین با اشاره به اینکه توانمندسازی سالمندان باید قبل از ورود آنان به سنین سالمندی صورت بگیرد، اظهار داشت: بحث بازنشستگی و سالمندی ایران، ابر بحران است.

    وی گفت: ابتدا باید روند سالمندی را در کشور اصلاح کرد و یک شبه افراد را با عنوان سالمند نشناسیم، به افراد باید آموزش داده شود تا قبل از رسیدن به سنین بازنشستگی و سالمندی از خدمات غربالگری استفاده کنند، بدانند که چطور تفریح کنند و چطور کار کنند، چرا که یک سوم زندگی آنان هنوز پیش رو است، سالمندی و بازنشستگی به معنای در خانه ماندن و از کارافتادگی نیست.

    وی در ادامه به تشریح وضعیت سالمندی در کشور، وضعیت سالمندی در ایران و جهان، آمار سالمندان مجرد و مراکز نگهداری سالمندان، وضعیت مراقبین سالمندان، زنگ خطر افزایش تجرد قطعی و مجردان سالمند، تغییرات ساختار سنی جمعیت، وضعیت بیمه سالمندان و ... پرداخت. 

    رئیس مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه همچنین گفت: ایرانی ها در اقصی نقاط جهان، بهترین های هر حوزه هستند و باید قدر سرمایه های جوان را بدانیم و نگذاریم با فرصت سوزی، نخبگان، به مهاجرت بیاندیشند.

    دکتر دلبری اظهارداشت: در حال حاضر به‌طور میانگین سالمندان ما ۵٫۵ فرزند دارند که تقریباً ۲٫۵ تا ۳ فرزند از آن‌ها مراقبت می‌کند، ولی به‌طور قطع در آینده، دولت به‌طور جد با خیل عظیم سالمندان مجرد یا فاقد فرزند مواجه خواهد بود که مجبور است برای مراقبت از ایشان، مراقبینی از خارج محیط خانواده را در نظر بگیرد.

   وی افزود: هرچند که زوجین بر این امر واقف هستند که وجود اولاد، برای والدین در دوران سالمندی موهبتی بزرگ محسوب می‌شود، اما با توجه به تغییرات اجتماعی، فرهنگی خانواده‌ها و جامعه، امیدی به مراقبت در دوران سالمندی، توسط فرزندان ندارند.

   وی تصریح کرد: البته این سخن ناقض ضرورت فرزند آوری نیست، اما فرزند آوری نیز شرایط خاص خود را بنا بر اقتضای زمان می‌طلبد، این شرایط شامل مباحث اقتصادی، فرهنگی، تغییر سبک زندگی و افزایش انتظارات فرزندان از والدین خود می‌باشد که البته مقصر بخشی از آن‌ هم جامعه است، لذا شرایط بسیار سخت و پیچیده شده است و نگرش درستی به سالمندی در کشور نداریم.

    دکتر دلبری افزود: مساله سالمندی می‌طلبد که یک مساله حاکمیتی فراتر از یک سازمان، وزارت و قوه، در نظر گرفته شود، به‌ بیان‌ دیگر ، این مساله باید هر سه قوای مقننه، مجریه و قضائیه را درگیر کند، لذا در آینده می‌طلبد که در این بحث، حاکمیت و رهبری ورود پیدا کنند.

   وی تاکید کرد که  اگر امروز به فکر حوزه سالمندی نباشیم، فردا دیر خواهد شد و دولت و حاکمیت نمی‌توانند موضوع سالمندی را در کشور ساماندهی کنند.

*****

در حمایت از سالمندان، مراقبان و خانواده افراد سالمند را فراموش نکنیم

     در ادامه این نشست، دکتر یدالله ابوالفتحی ممتاز متخصص سلامت سالمندان و عضو هیات علمی حوزه سالمندی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، حمایت از مراقبان و خانواده افراد سالمند را نیز در جهت پشتیبانی از سالمندان و رفع نیازهای آنان مورد تاکید قرار داد.

    دکتر ممتاز طی سخنانی در این نشست، اظهارداشت: در حال حاضر، یک جمعیت بین گروه سنی  ۴۰ تا ۶۰ ساله داریم که این افراد از دو گروه کودکان متوقع امروزی و سالمندان، مراقبت می‌کنند و در اصطلاح به آنان، نسل ساندویچی گفته می‌شود. 

    این محقق حوزه سالمندی افزود: شناسایی افراد این گروه، ارائه خدمات و حمایت از نسل ساندویچی، مانند " کاهش مالیات از آنان، توجه به شرایط این افراد در محیط کار، همچون دادن مرخصی ساعتی و روزانه برای رسیدگی به امور سالمندشان و ... "، از دیگر راه‌هایی است که می‌توان به وسیله آن، به سالمندان توجه کرد. 

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: گلرخ – نعیمی پور