به مناسبت هفته گرامی داشت مقام پرستار و جایگاه والای پرستاران روان؛
روان پرستاران، با توجه به ناآرامی و پرخاشگری بیماران روان، اغلب دچار فرسودگی شغلی می شوند
سوپروایزر بالینی مرکز آموزشی – درمانی روانپزشکی رازی (امین آباد)، به مناسبت هفته گرامی داشت مقام پرستار گفت: روان پرستاران، روزانه، بار سنگین مراقبت و حمایت از بیماران روان را به عهده دارند و اغلب آنان آنقدر غرق در مراقبت از بیماران می شوند که بتدریج دچار فرسودگی شدید جسمی و روحی شده و حتما تعدادی از آنان، خود نیز دچار مشکل خواهند شد.
سوپروایزر بالینی مرکز آموزشی – درمانی روانپزشکی رازی (امین آباد)، به مناسبت هفته گرامی داشت مقام پرستار گفت: روان پرستاران، روزانه، بار سنگین مراقبت و حمایت از بیماران روان را به عهده دارند و اغلب آنان آنقدر غرق در مراقبت از بیماران می شوند که بتدریج دچار فرسودگی شدید جسمی و روحی شده و حتما تعدادی از آنان، خود نیز دچار مشکل خواهند شد.
علیرضا معماری در گفت وگو با خبرنگار وبدای دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، در بیان سختی مضاعف کار پرستاران در بیمارستان روانپزشکی، افزود: پرستاری در بخش های روان، فرسودگی شغلی زیادی دارد، به علاوه در معرض انواع صدمات و آسیب های جسمی و روانی ناشی از تحریکات و بی قراری بیماران هستند و در درازمدت، خود نیز فرسوده و آسیب پذیر می شوند.
وی شرایط بیماران بخش های روان را در مقایسه با بیماران بخش های عادی بیمارستان ها، بسیار متفاوت ذکر کرد و اظهار داشت: تفاوت شرایط بیماران بخش های روان، سختی کار پرستاران این بخش ها را دو چندان کرده است، بطوری که بیماران روان، اغلب دچار ناآرامی، بی قراری و پرخاشگری هستند و اکثر آنان به خود، دیگران و حتی پرستاران و مراقبان در بخش ها، آسیب جسمی و روانی وارد می کنند.
سوپروایزر بالینی بیمارستان روانپزشکی رازی همچنین گفت: این بیماران اغلب به علت ماهیت بیماری خود، به ایستگاه پرستاری مراجعه می کنند و بیشتر وقت خود را به جای روی تخت بودن، در جلو و در کنار ایستگاه پرستاری و پرستاران می گذرانند.
معماری افزود: این درحالی است که بیماران در بخش های روانپزشکی، به دلیل عوارض بیماری، در معرض خودکشی، دگرکشی، آسیب به اموال و ... می باشند، و به علت توهمات مختلف و هذیانات عجیب و غریب، و با به زبان آوردن آنها، پرستار را در مراقبت از خود، به چالش کشیده، و یا به دلیل عدم آگاهی به بیماری خود و با توجه به وضعیت آشفته روانی ایشان، بطور مکرر، درخواست های تکراری مطرح می کنند.
وی در عین حال، تاکید کرد: به دلیل مشکلات نگهداری و پرستاری از بیماران روان، برخی از خانواده ها با سپردن بیمارشان به مرکز روانپزشکی، آدرس محل سکونت خود را تغییر می دهند و یا با بهانه های مختلف از ترخیص و برگرداندن بیمار سر باز می زنند و لذا، تنها پناهگاه و حامی این بیماران، فقط پرستاران و کادر درمان مراکز روانپزشکی هستند که به صورت 24 ساعته در کنار بیمار بوده و با او ارتباط تنگاتنگ دارند.
معماری که از پرستاران با تجربه بیمارستان های مختلف است، کاهش سختی کار " روان پرستاران " را در جابجایی دوره ای پرستاران بین بخش های روان و بخش های عادی، جهت تجدید قوا و تقویت روحیه برای کار مجدد در بخش های روان ذکر کرد، و افزود: متاسفانه این راه چاره نیز در بیمارستان های تک تخصصی مانند بیمارستان روانپزشکی رازی (امین آباد)، مقدور نیست.
وی همچنین با اشاره به حضور بیماران آسایشگاهی در مرکز روانپزشکی رازی که بیش از نیمی از 1100 بیمار این مرکز آموزشی و درمانی را شامل می شود، اظهار داشت: بیمارانی که بیش از 30 سال به دلیل مجهول الهویه بودن و یا نداشتن نام و نشانی از خانواده هایشان، در این مرکز نگهداری می شوند، حس وابستگی اعضای خانواده، در آنان و در پرستاران این بخش ها که سالهاست با چهره های این بیماران آشنا هستند، ایجاد کرده است.
سوپروایزر بالینی بیمارستان روانپزشکی رازی افزود: شرایط بیماران آسایشگاهی که بیمارستان را خانه خود می دانند و همه دوران جوانی، میان سالی و سالمندی خود را در اینجا می گذرانند، خستگی مضاعف بر روان آنان و فرسودگی دو چندان برای پرستاران این بخش ها نیز ایجاد می کند، بویژه اینکه باید بار مشکلات مربوط به کمبود مایحتاج یک زندگی با تمام وسایل مورد نیاز این افراد را نیز به دوش بکشند.
وی با اشاره به شرایط زندگی دسته جمعی در طول روزها و سال های متمادی و مواجهه با مشکلاتی مانند شیوع بیماری کرونا، گفت: دوران کرونا برای کادر درمان روانپزشکی رازی، دوران سخت تری بود، بیمارانی که درک درستی از کنترل مسایل بهداشتی و رعایت پروتکل های بهداشتی ندارند و کادر پرستاری می بایست با توجه به شرایط این بیماران، آنان را از ابتلا به کرونا محفوظ نگه دارند، کار در این دوران را بسیار سخت کرد، اما جای شکر دارد که پرستاران این مرکز درمانی و آسایشگاهی، از این بحران نیز به سلامت عبور کردند و سال گذشته، همزمان با اولین مرحله از واکسیناسیون کادر درمان، واکسیناسیون همه بیماران این مرکز روانپزشکی نیز انجام شد.
معماری در پایان این گفت وگو، با اشاره به فعالیت موسسه خیریه حامیان بیماران روانی بیمارستان روانپزشکی رازی که حمایت آنان، بخش اعظم نیازهای این بیماران را تامین می کند، ادامه داد: پرستاران این بیمارستان نیز با نیروی ایمان، تعهد و احساس عطوفت نسبت به همنوع، به کار در این مرکز ادامه می دهند و به مظلوم ترین بیماران که بظاهر، در جمع بزرگی بسر می برند، اما از تنهاترین انسان های روی زمین محسوب می شوند، خدمت می کنند.
گفتنی است؛ مرکز آموزشی – درمانی روانپزشکی رازی که در منطقه امین آباد شهر ری واقع شده، بزرگترین و قدیمی ترین مرکز روانپزشکی منطقه خاورمیانه است که تحت پوشش دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و با بهره گیری از توان تخصصی متخصصان و اساتید دانشگاه و کادری مجرب و حرفه ای، انواع اختلالات اعصاب و روان را بصورت سرپایی (کلینیک ها) و بستری در بخش های مختلف، درمان می کند.
انتهای پیام/
تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور