دکتر " ابراهیم پیشیاره " عضو هیات علمی گروه آموزشی کاردرمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با تبریک فرارسیدن روز جهانی کاردرمانی (27 اکتبر)، نقش موثر تکنیک های کاردرمانی در کاهش عوارض اختلال فلج مغزی کودکان (CP)  را تشریح کرد.

    وی در گفت وگو با خبرنگار وبدای دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، گفت:  در ایران بیشترین تعداد مراجعان به بیمارستانها، کلینیک ها و مراکز تخصصی خصوصی کاردرمانی و عمده فعالیت کاردرمانگران بر اختلالاتی همچون فلج مغزی کودکان (CP)، سکته مغزی (CVA)، اختلال اتیسم (AUTISM)، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)، اختلالات شناختی و حرکتی در پارکینسون و آلزایمر می باشد.

    وی افزود: در عرصه بالینی کاردرمانی، حیطه های مختلفی وجود دارند که با استفاده از دانش نوروآناتومی، کینزیولوژی، نوروفیزیولوژی و تلفیق آن با روانشناسی و روانشناسی مبتنی بر دانش نوروساینس به ارائه خدمات و مداخلات می پردازند.

    دکتر پیشیاره توضیح داد که اختلالات حرکتی شدید در کودکان با فلج مغزی (Cerebral Palsy) به علت بروز ضایعه غیرپیشرونده در مغز کودکان تا سن سه سالگی، بعنوان اختلالی که در شاخه های مختلف نظیر اسپاستیک، آتتوئید، آتاکسی و هایپوتون بروز می کند و با توجه به ماهیت چند بعدی آن، زمینه ساز رویکردهای گوناگون شده و مفاهیم نوینی مانند مداخلات بهنگام و یا زودرس، و یادگیری حرکتی را به اجرا می گذارد.

    این متخصص کاردرمانی، با تاکید بر فعالیت هدفمند کاردرمانگران در جهت ارتقای وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی افراد جامعه، گفت: یکی از مهمترین نکات در کمک به کودکان مبتلا به فلج مغزی، ارائه آموزش های دقیق و معطوف نمودن توجه خانواده ها به اهمیت اصل "وضعیت دهی بدن کودک" در روز و انجام تمرینات در منزل است، ضمن آنکه آموزش اصول مربوط به چگونگی حمایت از کودک و میزان آن در انجام امور روزمره زندگی، از وظایف اصلی کاردرمانگران است.

    وی تصریح کرد: لزوم  تسلط و توانمندی کاردرمانگران (ارگوتراپیست ها) در دو زمینه مداخلات شناختی – ادراکی با هدف افزایش توانمندی یادگیری، حافظه و ارتقای اعتماد به نفس همراه با مداخلات حرکتی در جهت افزایش توانمندی عضلات و اندام ها و همچنین بالا بردن میزان استفاده از اندام ها توسط کودک در انجام کارهای روزمره و تلاش در راستای کسب استقلال عملکردی، نیاز به برگزاری کارگاه های تخصصی آموزشی برای دانش آموختگان این رشته را دو چندان کرده است.

    وی افزود: طی 20 سال گذشته، روش های درمانی و شیوه های مداخلات در این دسته از توانجویان، تغییرات بنیادی مبتنی بر دانش روز در زمینه علوم اعصاب و درمان همه جانبه فراگیر در امر تلفیق تکنیک های حرکتی با آموزه های یادگیری و اجزای شناختی، داشته است.

    این استاد دانشگاه تاکید کرد که تکنیک های کاردرمانی برای کودکان دچار فلج مغزی CP، به تسهیل مراحل رشد حرکتی کودک (مانند نشستن، سینه خیز تا راه رفتن و کسب توانایی استفاده از پله )، به عنوان شاخص های اصلی استقلال در عملکرد کودک، کمک می کند. ضمن آنکه طی سال های اخیر با بهره مندی از رویکردهای نوین، توانایی های حرکتی، شناختی و یادگیری در کودک همسان سازی شده تا کودک با اختلال حرکتی شدید (CP) نیز بتواند از امکانات محیطی و اجتماعی بهره بگیرد و زمینه حضور او در اجتماع فراهم شود.

    دکتر پیشیاره در پایان این گفت وگو خاطرنشان کرد که امروزه در جوامع پیشرفته و پیشرو دنیا، از این رویکردهای نوین در عرصه توانبخشی محیطی و توانبخشی اجتماعی توانخواهان استفاده می شود تا شرایط برابر و عادلانه ای برای همه افراد جامعه ایجاد شود.

انتهای پیام/

تنظیم خبر: نعیمی پور