به گزارش پایگاه خبری - اطلاع رسانی روابط عمومی:
دکتر بهمنی: بستر "رک گویی"، احترام و نگهداری حرمت طرف مقابل است
دکتر " بهمن بهمنی " عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی امروز (چهارشنبه) در کارگاه های آموزشی از سلسله کارگاه های مربوط به " بهداشت روان خانواده " با طرح مبحث " رک گویی " ، گفت: بستر "رک گویی" ، احترام و نگهداری حرمت است و حتی با رک گویی درست، ممکن است که رک گفتن به جنس رابطه، اضافه شود.
دکتر " بهمن بهمنی " عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی امروز (چهارشنبه) در کارگاه های آموزشی از سلسله کارگاه های مربوط به " بهداشت روان خانواده " با طرح مبحث " رک گویی " ، گفت: بستر " رک گویی "، احترام و نگهداری حرمت است و حتی با رک گویی درست، ممکن است که رک گفتن به جنس رابطه، اضافه شود.
به گزارش خبرنگار وبدای دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، دکتر بهمنی با مرتبط کردن این مبحث به موضوع " بهداشت روان خانواده " افزود: در روابط خانوادگی ، رک گویی لازم است چرا که لازمه ارتباط موثر است اما باید بدون مراوده و با احترام همراه باشد.
این متخصص مشاوره خانواده، تصریح کرد که یکی از مشکلات ما این است که حرفمان را صریح ، واضح و بدون کنایه نمی زنیم ، درصورتی که باید بدانیم که همه ما شبیه یکدیگر عمل می کنیم اما عین هم نیستیم و عین همدیگر فکر نمی کنیم.
دکتر بهمنی افزود: رک بودن به معنای جنگ نیست ، و اگر درنظر داریم که رابطه بهبود یابد و نیتی که داریم، برآورده شود، باید بگونه ای عمل کنیم که رابطه خراب نشده و رک گویی تبدیل به توهین نشود.
بگفته وی، رک گویی می تواند با احترام ، حفظ ارتباط و با واژه هایی که طرف مقابل ، آن را بفهمد، بیان شود.
وی همچنین با اشاره به اینکه ماموریت اصلی هریک از انسان ها، پاسخگویی به نیازهای خودش است ، گفت: البته این به معنی خودشیفتگی نیست ، چرا که اکثر افراد رابطه را از دیدگاه خودشان می بینند و این اتفاق رایج ، انسان را گمراه می کند.
وی افزود: خودشیفتگی ، مربوط به دوران کودکی است اما بزرگسالانی هم هستند که هنوز در همان دوران کودکی مانده و دنیا را با همان نگرش می بینند و برای توجیه خودشان ، مشکلات را مربوط به خود نمی دانند و دیگران را باعث و بانی مشکلات دانسته ، درصورتی که این نگرش سبب می شود، درصد بالایی از مشکلات به خودمان برگردد.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا محیط ، می تواند تاثیرگذار باشد؟ ، گفت: محیط موثر است اما می خواهیم خودمان را از میان محیط برداریم . مسئولیت خود و افکارمان را بپذیریم و سهم خودمان را از زندگی بفهمیم و در ارتباطات خانوادگی ، اگر هر یک روی سهم خود کار کند، رابطه درست ایجاد می شود.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه " خانواده یک واحد حقوقی نیست که هر کس دنبال حق و حقوق خود باشد" ، افزود: زندگی خانوادگی ، یک بازی متقابل است و هرکس باید جوری توپ را بیاندازد که مطمئن باشد طرف مقابل، آن را می گیرد و طرف مقابل هم همینطور عمل کند و این روش ، باعث می شود که بازی ادامه پیدا کند. در واقع ، باید مسئولیت پذیری متقابل داشته باشند و هر کسی روی سهم خودش کار کند و آن را تداوم بخشد.
وی توضیح داد: در زندگی خانوادگی، باید هرکدام به طرف مقابل نشان بدهد که او برایش مهم است، دنبال نقد و اثبات حرف خود نباشد ، چون این رفتار به جدل می انجامد .
وی همچنین توصیه کرد: خاطرات بد را در گفت وگوهای خانوادگی ، کنار بگذارید، چون آنها مربوط به گذشته است و باید به آنچه که مربوط به حال است ، بپردازید. باید نه در گذشته و نه در آینده باشیم ، بلکه باید در حال ، زندگی کنیم.
انتهای پیام /
تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور