دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی یکی از معتبرترین مراکز آموزش عالی در آموزش تخصصی " شنوایی شناسی " در سطوح تحصیلات تکمیلی است.

    دکتر " سهیلا شهشهانی پور " مدیر امور آموزش تحصیلات تکمیلی معاونت آموزشی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در این باره به خبرنگار وبدای دانشگاه ، گفت: این دانشگاه ، اولین دانشجویان رشته شنوایی شناسی در مقطع دکتری را  در سال 1387 و در مقطع کارشناسی ارشد را در سال 1390 جذب کرد.

    وی افزود: این دانشگاه تاکنون در مقطع دکتری ، 11 نفر و در مقطع کارشناسی ارشد ، 25 نفر فارغ التحصیل داشته است.

    دکتر شهشهانی پور ، تعداد دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع دکتری رشته شنوایی شناسی را 17 تن و در مقطع کارشناسی ارشد را پنج دانشجو ذکر کرد.

    وی اظهارداشت: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی همه ساله از طریق آزمون سراسری کارشناسی ارشد و دکتری و از میان داوطلبان دارای مدرک کارشناسی شنوایی شناسی ، اقدام به گزینش و پذیرش دانشجو می کند.

   وی افزود: معمولا فارغ التحصیلان مقطع دکتری رشته شنوایی شناسی ، در نقش هیات علمی و یا محقق در مراکز علمی و تحقیقاتی فعالیت می کنند و فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد نیز در مراکز توانبخشی و کلینیک های بهداشتی و درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و یا دیگر مراکز خارج از این حوزه ، به حرفه  مرتبط با رشته خود مشغول بکار می شوند.

    *******

   لازم به ذکر است ، " شنوایی شناس " در حوزه تشخیص ، مدیریت و درمان مشکلات شنوایی و تعادل ، مهارت کسب می کند ، ضمن آنکه " شنوایی شناس " ، در شناسایی ، تشخیص ، درمان ، توانبخشی و پایش بیماری های دستگاه شنوایی و دهلیزی گوش ، تخصص دارد.

   تجویز و فیتینگ سمعک ، وسایل کمک ارتباطی ، پیشنهاد و مشاوره انجام جراحی کاشت حلزون شنوایی و برنامه ریزی پروتز کاشت حلزون برعهده این متخصص است . مشاوره به خانواده نوزادانی که به تازگی وجود کم شنوایی در آنان تشخیص داده شده است و آموزش مهارت های ارتباطی و جبرانی برای سازگاری با کم شنوایی اکتسابی در بزرگسالان از جمله وظایف شنوایی شناس است.

   این متخصصان همچنین در طراحی و اجرای برنامه های حفاظت شنوایی فردی و صنعتی ، برنامه های غربالگری شنوایی نوزادان در بدو تولد، برنامه های غربالگری شنوایی مدارس و ساخت و فیتینگ تجهیزات حفاظت شنوایی و محافظ های گوش برای جلوگیری از کم شنوایی ، ایفای نقش می کنند. علاوه بر این ، برخی شنوایی شناسان دارای مدرک دکتری شنوایی شناسی به عنوان محققان علم شنوایی و تعادل در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی مشغول هستند.

حیطه های تخصصی :

   بطور کلی شنوایی شناسی دارای سه شاخه عمده " شنوایی شناسی تشخیصی ، شنوایی شناسی توانبخشی ، شنوایی شناسی حفاظت و پیشگیری " است.

شنوایی شناسی تشخیصی :

   این شاخه خود به دو بخش بزرگسالان و کودکان تقسیم بندی می شود و شامل ارزیابی های کمی و کیفی و تعیین محل ضایعات شنوایی و تعادل به وسیله آزمون های رفتاری ، فیزیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک می باشد.

شنوایی شناسی توانبخشی :

   توانبخشی در شنوایی شناسی به دو بخش اصلی " توانبخشی شنوایی و توانبخشی تعادل " تقسیم می شود.

   توانبخشی شنوایی، عمدتا شامل ارزیابی ، تجویز و تنظیم وسایل کمک شنوایی ، ارزیابی های ویژه افراد انتخاب شده برای کاشت حلزونی ، تربیت شنوایی ، آموزش مهارت های ارتباطی و کمک به سازگاری روانی – اجتماعی افراد کم شنوا و خانواده های آنهاست.

   علاوه بر این اقدامات ، توانبخشی برای افراد مبتلا به " وزوز گوش " و همچنین تدابیر توانبخشی مبتلایان به اختلالات شنوایی مرکزی نیز در این شاخه قرار می گیرند.

   " توانبخشی تعادل " برای کمک به بیمارانی است که از سرگیجه و عدم تعادل رنج می برند و شامل حرکات فیزیکی و مانورهای ویژه ای است که از خاصیت تغییرپذیری سیستم اعصاب مرکزی استفاده می کنند و سبب می شوند که اعصاب مرکزی ، ضایعه سیستم تعادلی را جبران کنند.

   قابل تاکید است که اهداف ، روش ها و ابزارهای به کار رفته در هریک از حیطه های توانبخشی برای کودکان ، سالمندان یا جمعیت های خاص مثل افراد چند معلولیتی تفاوتهایی با هم دارند.

انتهای پیام /

تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور