به گزارش خبرنگار وبدای دانشگاه، دکتر محمدعظیم محمودی مدرس دوره احیای قلبی ریوی (CardioPulmonary Resuscitation) در بخش اول این کارگاه گفت: ایست قلبی ریوی مغزی یکی از خطرناک ترین وضعیت های تهدیدکننده زندگی است که نیاز به اقدام فوری و سنجیده برای حفظ حیات و پیشگیری از ضایعات جبران ناپذیر سیستم های حیاتی بدن دارد و عمده ترین علت شکست تیم احیاء, عدم مدیریت و نبود استانداردهای معین احیای قلبی ریوی مغزی می باشد.

وی در خصوص برگزاری سلسله کارگاه های "دومین همایش ملی-دانشجویی مدیریت خطر حوادث و بلایا در نظام سلامت "ا فزود: امروزه احیای قلبی ریوی را به دو صورت اقدامات پایه ای حمایت از حیات (BLS) و اقدامات پیشرفته حمایت از حیات (ALS) انجام می دهند و CPR پایه را می توان بدون هیچ وسیله اضافه و با دستان خالی هم انجام داد و انجام صحیح و به موقع این روش، می تواند باعث نجات جان انسانهای زیادی از مرگ حتمی شود و در مورد CPR پیشرفته اقدامات تخصصی تری نظیر مراقبت از راه هوایی و دارودرمانی حین CPR انجام می شود.

دانشجوی دکترای مرکز تحقیقات سلامت در حوادث و بلایا دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در این کارگاه گفت: ایست قلبی علت های مختلفی دارد، از جمله بیماری های قلبی، بیماری های تنفسی، انسداد راه هوایی، مسمومیت با داروها، مسمومیت با مواد مخدر، برق گرفتگی، غرق شدگی، سرمازدگی های شدید و . . .. متاسفانه تعداد بسیاری از ایست های قلبی در خارج از بیمارستان اتفاق می افتد و در بیشتر موارد قبل از رسیدن نیروهای امدادی، بیمار جان خود را از دست می دهد.

وی افزود: در صورتی که افراد جامعه آموزش لازم را در مورد CPR پایه دریافت کنند، می توانند تا زمان رسیدن نیروهای امدادی عملیات احیاء را انجام دهند تا شانس زنده ماندن بیمار را به طرز قابل توجهی افزایش دهند.

محمودی گفت: زمانی که فعالیت عضله قلب متوقف می شود، خونرسانی به قسمت های مختلف بدن از جمله مغز متوقف می شود. در صورتی که 4-6 دقیقه از زمان ایست قلبی گذشته باشد و اقدامی در جهت احیای بیمار انجام نشود احتمال آسیب به مغز وجود خواهد داشت. اگر 10 دقیقه از زمان ایست قلبی گذشته باشد و بعد از آن CPR آغاز شود، مغز از بین رفته و حتی در صورت موفقیت احیاء بیمار حالت مرگ مغزی خواهد داشت. پس یکی از مهمترین نکات شروع بلافاصله CPR به محض تشخیص ایست قلبی است،  زمان بسیار حیاتی است حتی یک دقیقه تاخیر در شروع CPR احتمال موفقیت آن را کاهش می دهد.

وی گفت: علائم و نشانه های ایست قلبی واضح است و از بین رفتن ناگهانی هوشیاری (وقتی شانه های فرد را تکان می دهیم و او را صدا می زنیم هیچ واکنشی نشان نمی دهد)، عدم وجود تنفس یا تنفس غیر طبیعی، و از همه مهمتر عدم وجود نبض. برای ارزیابی تنفس بیمار،  باید صورت خود را به دهان مصدوم نزدیک کنیم تا همزمان بتوان حرارت تنفس، صدای تنفس و حرکت قفسه سینه را ارزیابی کرد. برای بررسی وجود نبض در بزرگسالان باید نبض کاروتید را که محل آن روی گردن و اولین فرورفتگی در دو طرف گلو است را لمس کنیم،  این کار باید در مدت کمتر از 10 ثانیه انجام شود تا زمان برای احیا از دست نرود،  در صورتی که نبض وجود نداشت ایست قلبی تایید می شود،  اگر فرد احیاگر نتواند وجود نبض را بررسی کند می تواند به وجود علائم قبلی (عدم هوشیاری و تنفس) بسنده کند.

محمودی افزود: بعد از تایید ایست قلبی اولین اقدام فعال کردن سیستم اورژانس و درخواست کمک است و سپس باید از امنیت مکان مطمئن شد،  بیمار را به پشت روی یک سطح سفت (مثلاً زمین) قرار می دهیم. واقدام بعدی شروع بلافاصله ماساژ قفسه سینه است. و سپس تنفس دهان به دهان است.

وی در ادامه کارگاه به تشریح آموزش های لازم برای تنفس دهان به دهان ، نحوه و تعداد فشارهای سینه ای،تنفس دهان به دهان، و...پرداخت .

در بخش دوم این کارگاه سید آروین برزنجی مدرس کارگاه دوره مدیریت پیشرفته راه هوایی گفت: مدیریت موفقیت آمیز راه هوایی مستلزم مجموعه ای از دانش و مهارت است و به طور ویژه توانایی پیش بینی مشکل در مدیریت راه هوایی و برنامه ریزی یک  مدیریت راه هوایی ضروری است.

 عضوهیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان  تصریح کرد: مدیریت راه هوایی اولین قدم در عملیات احیای قلبی-تنفسی، بیهوشی، اورژانس پزشکی، مراقبتهای ویژه پزشکی و کمکهای اولیه است و به دو گونه ابتدایی و پیشرفته تقسیم می شود و تکنیک‌های لازم در روش ابتدایی قابل اجرا توسط همه افراد عادی است و نیازی به تخصص یا وسیله کمکی پزشکی نیست. اما  در روش پیشرفته فرد باید آموزش ویژه دیده باشد و بتواند وسایل لازم برای اجرای عملیات را به کار بگیرد.

دانشجوی دکترای مرکز تحقیقات سلامت در حوادث و بلایا دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در ادامه افزود: روش پیشرفته مدیریت راه هوایی، با توجه به تهاجمی بودن روش کار، به دو نوع تکنیک بالای حنجره ای (مانند کاربرد ایروی‌های دهانی-حلقی و بینی-حلقی) و تکنیک‌های درون حنجره‌ای (مانند لوله‌گذاری داخل نای و استفاده از روش‌های جراحی)، لوله تراشه بالون دار تقسیم می شود.

گفتنی است در این کارگاه، آشنایی با آناتومی و فیزیولوژی راه هوایی، تکنیک های ماسک گیری برای تهویه مناسب، لوله گذاری داخل تراشه نظیر لوله گذاری از دهان (لارنگوسکوپی مستقیم، فیبراپتیک، رتروگرید )، لوله گذاری از بینی (بلایند، فیبراپتیک یا با استفاده از ویدیو لارنگوسکوپ و پنس مگیل،کریکوتیروتومی، تراکئوستومی ، موارد نیاز به محافظت از راه هوایی، تجهیزات مورد نیاز در لوله گذاری، AirWay Managment در بیماران با لوله گذاری دشوار و .... به شرکت کنندگان آموزش داده شد و شرکت کنندگان در هردو بخش کارگاه به تمرین عملی پرداختند.

شایان ذکر است، دومین همایش ملی-دانشجویی «مدیریت خطر حوادث و بلایا در نظام سلامت» با شعار جهانی «مدیریت خطر یکپارچه‌ در نظام سلامت»، به همت دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و با همکاری معاونت تحقیقات و فن‌آوری وزارت بهداشت، سازمان جمعیت هلال احمر، جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی و ... در روزهای ۶ و ۷ دی‌ماه امسال در دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی برگزار می‌شود.

گفتنی است، این همایش در روز ششم دی ماه با برگزاری کارگاه های مختلف کار خود را آغاز کرد و در روز هفتم به برگزاری پانل ها و نشست های علمی اختصاص یافته‌ است.